De antisemitische vervolging

Aan de vooravond van de oorlog waren twee joodse gemeenschappen gevestigd in Nord–Pas-de-Calais: families uit de grote steden (Lille, Valenciennes, Duinkerken) die generaties lang waren geïntegreerd in Frankrijk en de Pools joodse gemeenschap die zich in het mijnbouwgebied had gevestigd en een sterke eigenheid had bewaard.

Zij werden beide het slachtoffer van een dubbele vervolging: die van de Duitsers en die opgesteld door toepassing van de "joodse status van Vichy". De vervolging die vanaf eind 1940 discreet en systematisch was, verhardde plotseling in 1942: er worden werkkampen opgezet aan de kust en het dragen van de Jodenster wordt in juni verplicht. Een grote razzia op 11 september 1942, gehouden door de Duitse politie met ondersteuning van de Franse politie, leidt tot het deporteren en het om het leven brengen van meer dan 500 personen in Auschwitz.