Een zware bezetting

Door de geografische nabijheid van Engeland, de meest hardnekkige vijand van de nazi’s, bevindt Nord–Pas-de-Calais, zich in een bezettingszone.

Bezetting van Saint-Omer

De Duitse militaire aanwezigheid is er veel zwaarder dan in de rest van Frankrijk. Dit is met name het geval in de zomer van 1940, bij de voorbereidingen van een landing in Groot-Brittannië die nooit heeft plaatsgevonden en in 1943-1944, wanneer de kust van Pas-de-Calais de krachtigste zone van de "Atlantikwall" wordt. Iedereen verwacht hier namelijk een landing van de Geallieerden.

Deze massale aanwezigheid van troepen vertaalt zich in talloze vorderingen (woningen, paarden, veevoer, etc.) en pesterijen. De levensomstandigheden van de burgerbevolking in de "Rode zone", die wordt afgebakend langs de kusten, zijn bijzonder zwaar.

De bezetter plundert systematisch de bodemreserves en de industrie. Het grootste deel van de chemische, metaal- en textielproductie wordt naar Duitsland geëxporteerd.

Parade allemande à Béthune

Maar het plunderen van arbeidskrachten wordt als het zwaarst ervaren: razzia’s naar arbeidskrachten vanaf eind 1940, werkzaamheden op de bouwplaatsen van de Organisation Todt en de uitvoering van de verplichte tewerkstelling waardoor duizenden jongeren gedwongen naar Duitsland moesten vertrekken.